Кристина Стојанова и Љубица Кузмановска беа првите сведоци кои денеска беа испитани во Кривичниот суд во случајот против Жан Митрев. Едната изгубила татко, другата изгубила сопруг. Двете кажаа дека се чувствуваат измамено и имаа оштетни побарувања. За двата сведока пресудно во одлуката каде ќе се лекуваат нивните блиски биле промоцијата на хемофилтрацијата како најуспешен начин за лекување на вирусот Ковид 19.
Со денешното сведочење на Кристина Стојанова и Љубица Кузмановска започна изложување на доказната постапка за случајот во кој Јавното обвинителство го гони докторот Жан Митрев за измама на пациенти. Освен што двете изгубиле свој близок во пандемијата кој бил лекуван со хемофилтрација, заедничко за двата сведока е дека нивните блиски најпрво биле сместени во јавни здравствени установи и на нивна иницијатива ги преместиле во клиниката Жан Митрев. Двете кажаа дека имале голема доверба и почит за докторот Митрев, па затоа неговото претставување на хемофилтрацијата била пресудна кога одлучувале каде да го бараат лекот за своите блиски.
„Татко ми со брза помош го земаа од дома, затоа што имаше ниска сатурација и го сместија во болницата во Велес. Но реално таму немаше услови и јас веднаш сакав да го преместам во друга болница. Прво се јавив во Систина, затоа што имав близок човек кој работеше таму, но потоа одлучив да го однесам во Жан Митрев поради сите работи кои ги имав слушнато за лекувањето со методот хемофилтрација“, рече Кристина Стојанова чиј татко починал во клиниката Жан Митрев.
Стојанова раскажа дека нејзиниот татко во болницата во Велес бил сместен само еден ден, пред таа да донесе одлука да го префрли во Жан Митрев.
„Се сеќавам дека беше недела и од болницата во Велес не сакаа да ми дадат отпусно писмо затоа што не издавале отпусни писма во недела. Јас им кажав, како сакате правете, јас доаѓам татко ми го носам во Жан Митрев по секоја цена. Се слушнав со некој вработен од клиниката и од таму ми кажа колку побрзо го донесете, толку побрзо може да почнеме со хемофилтрација“, зборуваше Стојанова.
Таа вели дека уште пред да го примат татко и во клиниката го доживеала првото разочарување. Најпрво ги замолила парите да ги уплати следниот ден, затоа што дента кога татко и требал да пристигне во Жан Митрев било недела и таа немала начин како да извади пари од банка. Но, од клиниката ја одбиле бидејќи такви им биле протоколите и процедурите.
„Донесов пари со себе, се позајмив од роднини. Направив се затоа што мислев дека со тоа на мојот татко ќе му биде подобро. Откако им ги дадов парите во плико – 12. 000 евра, не оставија надвор да чекаме додека парите не се процесираат. Она што најмногу ме повреди и ме разочара е тоа што мојот татко беше дишеше со кислородна поддршка, но ниту еден доктор не се симна да не праша дали нешто ни треба. Дури по половина час, дојде една сестра со инвалидска количка и го однесе некаде. Не кажа ни каде го носи. Ниту пак ми побараа отпусно писмо од претходната болница, ниту пак ме прашаа која крвна група е и дали е алергичен на некој лек. Тоа беше последен пат како го видов татко ми жив“, раскажуваше Стојанова.
Таа вели дека откако го однеле татко и, таа и мајка и 24 часа се обидувале да добијат некаква информација за неговата состојба, но никој не одговарал на нивните повици.
„Откако видов дека не можам да добијам никаква информација, со татко ми разговарав на неговиот мобилен телефон. Единствено нешто што ми кажа беше: Оставен сум на страна да умрам. Спремајте се за најлошото. Тука само апарати титкаат и никој не знае што прави. По ова од клиниката ни јавија дека состојбата на татко ми се влошила и да ни кажат дека уклучен на хемофилтрација“, сведочеше Стојанова.
Одговарајќи на прашањата на обвинителката Искра Хаџи Василева, таа рече дека никој од неа не побарал согласност за да го уклучат на хемофилтрација туку само ја информирале. Исто така, одговори и дека никој не и ни објаснил за бенефитите и последиците кои можат да се појават од овој мето.
„За бенефитите знаев од медиумите, но од болницата не добив никаква информација. Во текот на неговиот престој таму, разговарав со неколку доктори – со тие што беа на смена во времето кога ќе се јавев да побарам информација. Едно сабајле ми се јавија во шест часот наутро да ми кажат дека татко ми е интубиран и поради тоа би било добро да му се направи уште една хемофилтрација и за ова ќе треба да платам дополнителни 6.000 евра. Реков да прават се што треба само за татко ми да биде подобро“, рече таа.
Кога отишла да ги однесе парите, прв пат во живот се сретнала со доктор вработен во клиниката. Тоа била докторката која била на смена и кога ја прашала како е татко и, докторката кажала дека не е добро и ако сака да влезе и да го види, но дека не и препорачува да го направи тоа за да не ја памети таа слика од татко и до крајот на животот.
„Не влегов, носев само икона со мене и ја замолив докторката да му ја однесе на татко ми“, рече Стојанова.
Кратко по ова, на семејството му јавиле дека пациентот починал. Семејството на Кристина платиле 18.000 евра за престојот и лекувањето на нејзиниот татко во Жан Митрев, а за начинот на кој бил лекуван нејзиниот татко дознала од отпусното писмо кое сама го побарала од болницата.
Вториот сведок на обвинителството Љубица Кузмановска исто така кажа дека нејзиниот сопруг бил сместен на Инфективната клиника еден ден, пред таа да одлучи да го префрли во Жан Митерв. Грозданова рече дека уште пред нејзиниот сопруг да биде заразен од вируст, заедно гледале емисија на телевизија во која се зборувало за позитивните искуства во лекувањето на Ковид 19 со методот на хемофилтрација.
„Еден месец пред мојот сопруг да се разболи, јас го продадов станот и имав пари да го однесам во приватната клиника за да добие најдобри услови и најголеми шанси за да ја преживее болеста. Јас сум медицинско лице, 40 години го работев тоа и го знам докторот Жан Митерв, го ценам и него и неговата работа. Имав многу доверба во докторот и во тоа што го зборува он. Тоа и беше пресудно за да го префрлам во таа клиника“, рече Кузмовска.
Во текот на сведочењето Кузмановска раскажуваше дека била незадоволна од третманот во болницата, дека не и било јасно зошто ако по првите хемофилтрации состојбата на нејзиниот сопруг се влошува, зошто продолжуваат со истиот третман. Според сведочењето, освен првите две кои биле вклучени во првичниот пакет за примање во клиниката, на нејзиниот сопруг му биле направени уште неколку. Во текот на неговиот престој во болницата, таа не можела да исконтактира со доктор кој би и дал повеќе информации за сосојтбата на нејзиниот сопруг.
„Цело време велеа дека немаат време, ми кажуваа нешто кратко и дека даваат се од себе, дека немаат персонал и слични работи. Како да ви кажам, тоа е сепак приватна болница и за парите што ги плаќавме нека си вработат луѓе. Во очај, затоа што не можев да исконтактирам со доктор, закажав онлајн средба со докторот Жан Митрев која ја платив 2.000 денари. Не добив некоја посебна информација за мојот сопруг, но стекнав впечаток дека докторот не знае ништо за тие пациенти“, рече Кузмановска.
Исто како и претходниот светок, така и Кузмановска рече дека никој не и објаснил што е хемофилтрација и дека се што знаела за оваа метода е од нејзиното претходно искуство како медицинско лице. Знаела дека се применува на КАРИЛ. Но како што вели имала голема доверба во Жан Митрев, но подоцна сфатила дека профитот бил главната цел.
Никола Додевски еден од неколкуте адвокати на Жан Митрев ги прашуваше сведоците дали добиле некаков попуст на лекувањето, на што ниту Стојанова ниту Кузмановска не знаеја точно да одговорат, по што тој им ги покажуваше фактурите и објаснуваше дека добиле попуст на лекувањето. Исто така, неговите пршања беа насочени и на тоа дали кога се плаќал депозитот пациентите знаеле дека во таа цена е вклучена и можна хемофилтрација доколку е потребна.
Во текот на вкрстеното испрашување на Кузмановска, Додевски се обиде да ја збуни и да ја наведе на одоговор дека впечатокот дека на докторот Митрев му бил поважен профитот го добила дури откако го гледала филмот на ИРЛ „Нечиста крв“, на што обвинителката даде приговор и рече прашањето е наведувачко, збунувачко и дека импутира одговори на сведокот. Судијката Лидија Петровска не го одобри ова прашање.
За денешното рочиште беа закажани тројца сведоци, но поради тоа што судењето траеше околу пет часа, последниот сведок се одложи за наредното рочиште. На следното судење кое е закажано на 4 јули ќе треба да се сослушаат уште двајца сведоци.
По серија на одложувања, судењето за докторот Жан Митрев почна пред три дена. Првите воведни зборови ги имаше обвинителката Искра Хаџи Василева која пред судот кажа дека ќе докаже вина кај клиниката и кај докторот. Обвинителката порача дека во текот на постапката ќе презентира извештај од вонреден надзор кој бил направен од 15 доктори од Министерство за здравство. Во извештајот е нотирано дека на голем дел од пациентите на кои им била направена хемофилтрација немало потреба истата да се упореби. Немало ниту согласност од пациентите, а кај 368 од 669 пациенти не биле исполнети условите за хемофилтрација. Додека пак адвокатите на Жан Митрев во воведните зборови зборуваа за успесите и признанијата на докторот, за успешноста на клиниката, па дури и за неговото работно време, за коментарите на граѓаните на социјалните мрежи и други импликации дека народот не сака тој да биде осуден. Како аргумент за невиноста на докторот беа посочени и позитивните коментари на социјалните мрежи. Одбраната предводена од адвокатот Никола Додовски воглавно неговата невиност ја темелеше на аргументот на популарноста на докторот, а многу помалку се зборуваше за точките на обвиниението.
Докторот Жан Митрев е обвинет за кривичното дело измама на пациенти бидејќи со умисла довел во заблуда 283 пациенти болни од Ковид 19 дека хемофилтрацијата го лекува вирусот. Целта била да заработи пари. Митрев ја искористил здравствената криза, хаосот во јавното здравство и агонијата на граѓаните кои се бореа со смртоносниот вирус и во јавноста методот на хемофилтрација го промовирал како одобрен и ефикасен третман за лекување од Ковид 19.
Одбраната на докторот Митрев од стартот на судењето е фокусирана на придобивање на јавното мислење преку серија кампањи водени од професионални пиар експерти чија задача е да создадат привид дека постои народно и сеграѓанско движење за поддршка на докторот. Ова се прави со помош на агресивен маркетинг на клиниката Жан Митрев во повеќе од 20 медиуми, меѓукои и влијателни национални телевизии кои што објавуваат пиар текстови и напади кон новинарите и судот со цел Жан Митрев да биде прикажан како жртва на заговор. Освен напади и лажни и манипулативни вести, кампањата вклучи и видни професори од правниот и филолошкиот факулет кои пишуваат текстови во одбрана на докторот, а истите се диструбуирани ексклузивно на медиумите каде што се рекламира клиниката. Овие професори и во минатото давале поддршка на видни бизнисмени и олигарси кога имале потреба од подобрување на јавниот имиџ со цел да ги заштитат од судски прогон, па дури и им пишувале монографии.