Press "Enter" to skip to content

Убиство во Виена

Во последните денови од 2008 година, Ерих Ребасо, австриски адвокат, испрати писмо до седиштето на федералната криминална полиција во Виена, највисоката агенција за спроведување на законот во земјата.

Содржината на писмото беше невообичаена – татко на четири деца открива информации за нелегални активности против самиот себе.

“Длабоко жалам што бев користен за криминални цели и сум подготвен да го поднесам случајот до надлежните органи”, беше заклучокот од петте страници исповед на Ребасо.

Тогаш, 45 годишниот Ребасо, специјализирал да ги советува руските клиенти за тоа како да прават бизнис на западот. Тој имал одлична репутација како брз, сигурен и дискретен партнер, а исто така зборувал и руски.

Но, сето тоа се распаднало. Ребасо признава дека бил користен за перење десетици милиони долари. Тој објасни дека повеќе од една година прифаќал плаќања од руски криминалци, а средствата ги испраќал на други банкарски сметки.

Криминалците користеле компании кои биле дел од “Troika Laundromat”, масивната финансиска шема откриена во најновата истрага за Laundromat на OCCRP која била составена од “Troika Dialog”, тогаш најголемата приватна инвестициона банка во Русија. Некои од сметките на кои Ребасо префрлал средства се на две офшор компании – “Industrial Trade Corp.” и “Nixford Capital Corp.”

Помеѓу декември 2006 година и февруари 2008 година, Ребасо користел 150 индивидуални трансакции за да испрати речиси 96 милиони американски долари на сметки “Laundromat”, во литванската банка “Ukio Bankas”.

Личните смети на Рабесо биле во австриската банка “Raiffeisenlandesbank Niederösterreich-Wien (RLB)”. И покрај тоа што банката ги истражувала неговите големи трансфери, потребни и биле две години за да превеземе нешто.

Писмото за исповед на Ребасо имало мал ефект. На полицијата и биле потребни две години за да го информираат дека ја прекинале постапката, со образложение дека секое потенцијално кривично дело се случило надвор од нивната јурисдикција и било извршено од странци.

Две години потоа, Ребасо бил мртов.

Ерих Ребасо

Измамата Шереметјево – Москва

Според неговата изјава, тој во шемата за перење пари се вклучил по посетата на Москва во ноември 2006 година, каде што се запознал со рускиот бизнисмен Виатчеслав Дремин. Дремин му рекол дека обезбедува финансиски услуги за Руси кои требало да ги пренесат своите средства во странство. Но, официјалниот систем за испраќање пари преку границите било многу бирократско, а неговата задача била да го забрза процесот. Тој сакал Ребасо да дејствува како негов повереник во Виена за да му помогне побрз пренос на средствата.

Адвокатот прифатил. Наскоро, две банкарски сметки во Виена кои припаѓаат на неговата австриска компанија, “Schulhof Investigation” (подоцна преименувана во “Sostegno”), почнуваат да добиваат големи суми на пари од компаниите што ги претставува Дремин, заедно со упатства за тоа каде да ги испратат. Робесо ги добивал насоките преку анонимни електронски адреси.

Ребасо работел во име на три осигурителни компании регистрирани во Дагестан, проблематична република во Северен Кавказ во рамките на Руската Федерација.

Очигледно било дека дел од парите имале криминално потекло.

Една од компаниите кои ги претставувал Дремин, “National Insurance”, била предводена од рускиот бизнисмен Максим Веденин. Во 2011 година, Веденин бил осуден на 19 години затвор за грабеж и убиство на две проститутки.

Пред тоа, компанијата на Веденин добила пари од широко позната шема која вклучува гориво на аеродромот Шереметјево во Москва, што OCCRP ја открива во 2012 година.

Помеѓу 2003 и 2008 година, најпрометниот аеродром во Москва купувал гориво преку долг синџир на посредници, кои сериозно ги зголемуваат трошоците. Според судските документи, фантомските компании заработувале најмалку 200 милиони долари во непотребни марки во 2006 и 2007 година. Руската влада загуби повеќе од 1 милијарда рубли (40 милиони долари) во даночните приходи од оваа шема. Поголемите трошоци за гориво, исто така, значеа повисоки цени на авионски билет за патниците.

Еден дел од парите генерирани од оваа шема биле пренесувани преку “Troika Laundromat”. Компанијата на Веденин, “National Insurance”, добивала дел од приносите, а потоа ги испраќале на компанијата на Ребасо.

Австрискиот адвокат потоа ги испраќал средствата во “Troika Laundromat”, користејќи го како систем за перење пари. Во текот на истиот период, помеѓу декември 2006 и март 2007 година, тој испратил 19,4 милиони долари на сметките на “Nixford” и “Industrial Trade Corp”. За да ги оправда трансферите до банката, обезбедил лажни фактури кои укажувале дека купил “стока за широка потрошувачка” од компании на “Troika Laundromat”, или во некои случаеви едноставно плаќал за “сметки”.

Сите, освен една од компаниите на Дремин, се распуштени, а тој не е достапен за коментар.

Московскиот аеродром Шереметјево.

Рајфајзен го разгледува случајот

И покрај напорите на Ребасо да ги маскира трансферите на пари како легитимни трговски договори, неговата банка почнува да ја испитува финансиската активност во пролетта 2007 година.

На 15 март, канцеларијата на Ребасо добива писмо од правниот оддел на неговата банка, прашувајќи за наглото зголемување на износите на трансакциите на една од неговите сметки. Банката сакала да знае во чие име дејствувал Ребасо.

Неколку дена подоцна, Ребасо одговорил со писмо, објаснувајќи дека работи со странски плаќања за три руски осигурителни компании. Тој, исто така, ги дал и имињата на компаниите, нивните информации од рускиот трговски регистар и доказ за неговиот деловен однос со нив.

Се чини дека банката била задоволна од објаснувањето на Ребасо, бидејќи потоа, неговите трансфери продолжиле.

(Претставник на РЛБ изјави дека банката не може да ги коментира своите клиенти и дека ги исполнила сите обврски за спречување на перење пари.)

Последен клиент

Во средината на 2007 година, изјавата на Ребасо за полицијата вели дека стапил во контакт со Алжис Миргунов, еден од руските партнери во неговиот аранжман со Дремин. Миргунов планирал да започне сопствено финансиско претпријатие и сакал Ребасо да отвори банкарски сметки во Австрија во негово име. Уште еднаш, адвокатот се согласи.

Тој отворил три нови “RLB” сметки на неговата компанија, “Schulhof”, за да се справи со предвиденото оптоварување. Сметките биле деноминирани во американски долари, евра и руски рубли, а за кусо време започнуваат да се внесуваат големи суми на пари. И овој пат, Ребасо ги добивал своите инструкции од анонимни електронски адреса, овој пат идентификувани само со низа цифри.

На почетокот на 2008 година, Ребасо префрлил 68,3 милиони долари преку 106 индивидуални трансфери на банкарска сметка во сопственост на “Vantrel Invest Ltd”, компанија регистрирана во Нов Зеланд.

“Vantrel” не личи дека е компанија “Troika Laundromat”, спротивно на тоа, компанијата е посредник која испраќала милиони на “Laundromat”. (Банкарската сметка на “Vantrel” е во “Ukio Bankas”, каде што многу “Laundromat” компании ги чуваат своите сметки.) Документите поврзани со трансакциите велат дека требало да купат мобилни телефони.

Преку своето писмо до австриската полиција тој изјави дека престанал да работи за Русите во 2008 година. Не е познато колку заработил од своите услуги.

“Ја завршив оваа активност кон крајот на февруари”, напиша тој. “Меѓу други причини, пред се поради тоа што обемот ги разочара моите опции за контрола”.

Измамата Финлист

Иако тој престанува да работи со своите руски партнери, проблемите на Ребасо штотуку започнале. Се чини дека тој станал непосакуван дел на големата измамничка шема.

Според неговото писмо, во јуни 2008 година, Ребасо почнал да прима пораки по електронска пошта од Руси кои тврделе дека нивните заштеди биле украдени.

Ребасо ги опиша дописниците како прилично едноставни, не многу богати луѓе кои биле намамени со интернет реклами.

На жртвите на шемата им биле понудени, она што се чини дека се профитабилни можности за инвестирање преку платформа наречена “Finlist Forex Found”. Потоа, без знаење на Ребасо, им било наложено да ги испратат своите пари на сметките на неговата австриска компанија, Sostegno.

Ребасо изјави дека руските измамници им давале на инвеститорите документи со негов лажен потпис. Кога парите започнале да пристигнуваат на неговите сметки, Ребасо продолќил да ги испраќа понатаму без да биде свесен за нивното потекло.

Сега жртвите биле бесни, барајќи отплата на пари што тој веќе ги испратил на “Laundromat”.

Ребасо стапил во контакт со Миргунов и прашал што се случува. Русинот му рекол дека ќе го реши проблемот и ќе му надомести на секој кој загубил пари. Но, тој никогаш не го сторил тоа, и до крајот на годината, Ребасо го испраќа своето писмо до Федералната криминална полиција.

Почетокот на крајот

Полицијата го упати случајот до јавното обвинителство во Виена, но очигледно ништо не се случило. На 3 декември 2010 година, две години по неговата жалба, Ребасо бил известен дека полицијата го завршила нивниот случај. Бил одбиен затоа што јавниот обвинител одлучил дека случајот бил надвор од австриската јурисдикција. “Странски дела на странци”, се вели во соопштението.

Приказната на Ребасо се приближува кон својот крај

Кон крајот на јули 2012 година, додека одел од својата канцеларија кон неговиот автомобил во подземен паркинг, тој бил нападнат од двајца мажи. Неговиот автомобил подоцна бил пронајден празен на друга локација, а кратко време по неговото исчезнување, неговото семејство добило барање – киднаперите барале откуп од 435.000 евра. Откако не успеале да постигнат договор, телото на Ребасо било пронајдено три недели подоцна во шума во близина на Виена. Австриските власти го потврдиле неговиот идентитет.

Полицијата го отстранува телото на Ерих Ребасо од пошумена област близу Виена, 16 август 2012.

Набргу потоа, двајца поранешни руски полицајци биле уапсени и обвинети за побарувачката за откуп, но не и за киднапирање и убиство на Ребасо. Тие биле осудени на осум и девет години затвор.

Сè уште не е јасно кој и зошто го наредил убиството на Ребасо, иако медиумите и полицијата шпекулираа дека руските полицајци работеле за жртвите на инвестициската измама и биле најмени од нив за да го киднапираат Ребасо.

Повеќе од шест години подоцна, точните околности на смртта на Ребасо сè уште не се познати.

Пишуваат

Пол Раду, Микаел Никбакш и Кристоф Зотев

Повеќе од Меѓународни истражувањаПовеќе теми во Меѓународни истражувања »